Eh ja... België was het gastland van de Olympische Spelen in 1920! Sindsdien is er heel wat water naar de zee gevloeid, ook wat betreft het sociaal recht...

De Olympische Spelen van 1916 werden geannuleerd vanwege de Eerste Wereldoorlog. Toen  men zich de vraag stelde welk land het gastland zou worden voor de editie van 1920, werd aldus besloten om dit privilege aan België te schenken, als eerbetoon voor het leed en de moed van de Belgen tijdens de oorlog. 

Om deze reden werd België voor de eerste (en laatste keer) het gastland van de Olympische zomerspelen in 1920. Op deze Spelen hebben twee symbolen voor het eerst hun opwachting gemaakt: de olympische vlag die werd bedacht door baron Pierre de Coubertin en de olympische eed die voor het eerst werd afgelegd door de Belgische atleet Victor Boin. Hij zal ook één van de 36 medailles winnen voor de Belgen tijdens deze Spelen – een record voor België. 

Alle delegaties samen, namen er 2.626 atleten deel aan de Spelen, waaronder slechts 65 vrouwen! 

Destijds was de situatie voor vrouwen vanzelfsprekend heel anders. Ze hadden geen recht om te stemmen (dit werd pas toegekend in 1948) en velen werkten niet. 

Meer dan 100 jaar later, is het aantal vrouwen op de werkvloer verveelvoudigd en hebben de Europese en Belgische wetgeving, parallel aan deze evolutie, ervoor gezorgd dat vrouwen en mannen op gelijke voet worden behandeld in het kader van hun werk. De hoeveelheid aan rechtspraak binnen het domein toont de levendigheid van het onderwerp aan, ook de dag van vandaag.

Sinds 1920 heeft het sociaal overleg voor verschillende evoluties gezorgd, zoals de geleidelijke vermindering van de arbeidstijd van de Belgen. 

In 1921 werd de beperking van de dagelijkse arbeidsduur tot 8 uur bekrachtigd en dit, 6 dagen per week, zorgt voor een werkweek van 48 uur. Dit was een grote stap voorwaarts, aangezien voorheen de gemiddelde dagelijkse arbeidstijd 12 uur bedroeg. Vandaag de dag, is de wekelijkse arbeidsduur in België beperkt tot 38 uur en vaak minder in verschillende sectoren.

De evoluties op het gebied van werkregime en de arbeidstijd beantwoorden aan de vragen geformuleerd door de Belgische werkgevers. 

De wet betreffende werkbaar en wendbaar werk van 5 maart 2017 werd bijvoorbeeld ingevoerd om de flexibiliteit van de arbeidstijd, maar ook van enkele arbeidsvoorwaarden, te bevorderen.

Op deze manier krijgen bedrijven de kans om om te gaan met de veranderingen in de economie en kunnen ze concurrerend blijven in een voortdurend evoluerende context. 

Net zoals het domein van de sport, is het domein van tewerkstelling in constante evolutie en aanpassing om te streven naar prestaties met de mens als primaire bron.